تهران پارس، خیابان توحید، روبروی پارک پلیس
۰۲۱-۲۲۰۰۳۲۳۳
کاشت مو به روش HRT

کاشت مو به روش HRT | هزینه و عوارض

نویسنده: ایران بیوتی دسته بندی : روش های کاشت مو

ترمیم مو به روش HRT یکی از جدیدترین روش‌های ترمیم مو و درمان طاسی است که در آن از موهای سر یا بدن استفاده نمی‌شود. در واقع این روش را نمی‌توان نوعی کاشت مو دانست، چرا که موهای کاشته شده به صورت مصنوعی ساخته شده‌اند. در کاشت یا پیوند مو، فولیکول‌ها یا همان ارگان‌های موساز پوست، از بانک مو به ناحیه‌ی گیرنده منتقل می‌شوند و مانند موهای طبیعی رشد می‌کنند و زنده هستند.

روش HRT سابقه‌ زیادی به عنوان یک روش ترمیمی دارد ولی با پیشرفت روش‌های کاشت موی طبیعی، آرام آرام طرفدارانش کمتر شدند. دلیل این موضوع هم مشخص است: نتیجه‌ی روش HRT مانند کلاه‌گیسی است که درون پوست شما کار شده باشد. فیبرهایی که در این روش استفاده می‌شوند، ظاهری شبیه به مو دارند، اما رشد نمی‌کنند.

مهم‌ترین مشکل روش HRT واکنش بدن نسبت به اجسام خارجی (فیبرهای مو) است که وارد پوست شده‌اند. این واکنش می‌تواند بسیار جدی و خطرناک باشد؛ به همین دلیل در سرتاسر دنیا روش مناسبی برای افزایش تراکم موها به حساب نمی‌آید. البته فیبرهایی که امروزه استفاده می‌شوند، احتمال وقوع این عارضه را بسیار کاهش داده‌اند. با این وجود روش HRT تنها زمانی توصیه می‌شود که به دلیل ضعف شدید بانک مو یا نوع طاسی شما، امکان کاشت موی طبیعی نداشته باشید. این موارد را در ادامه بیشتر بررسی می‌کنیم.

ابداع روش HRT

اولین تلاش‌ها برای کاشت موی مصنوعی به سال ۱۹۳۰ باز می‌گردد. در آن سال‌ها، دکتر ساساگاوا جراح ژاپنی اقدام به کاشت مو با استفاده از موهای بریده‌ شده‌ی طبیعی کرد. با این حال روش ابداعی او مورد اقبال عمومی و پذیرش پزشکان قرار نگرفت تا این که در دهه‌ی ۱۹۷۰ انقلاب وسیعی در زمینه‌ی کاشت موی مصنوعی رخ داد. در سال ۱۹۷۶، دو جراح ژاپنی به نام‌های دکتر یامادا و دکتر فوکوتا اولین تکنیک کاشت مو با استفاده از موهای مصنوعی را ابداع و نتایج کار خود را در مجله‌ی معتبر JMJ منتشر کردند.

بعد از معرفی کاشت مو با استفاده از موهای مصنوعی در سال ۱۹۷۶، رقابت سنگینی در کشور آمریکا برای استفاده از این روش صورت گرفت. چندین شرکت مختلف شروع به تولید فیبرهای مصنوعی مو کردند، بدون این که سازگاری این فیبرها را با بافت‌های بدن به درستی بسنجند و آزمایش‌های مناسبی انجام دهند. در آن سال‌ها افراد غیر پزشک در محیط‌های نامناسب و خارج از کلینیک نیز اقدام به کاشت مو با استفاده فیبرهای مصنوعی کردند؛ بدون این که دانشی در این زمینه داشته باشند یا از دستورالعمل مناسبی پیروی کنند.

نتیجه‌ی این اتفاقات، نرخ بالای عوارض جدی و خطرناکی مانند عفونت‌های شدید، التهاب، نکروز پوست و غیره بود. این عوارض هم به دلیل جنس نامناسب موهای استفاده شده و هم به دلیل تکنیک‌های نامناسب رخ می‌داد. در سال ۱۹۸۳، سازمان غذا و داروی ایالات متحده‌ی آمریکا (FDA) کاشت مو با استفاده ساقه‌ی موهای طبیعی انسان و موهای ساخته شده با موادی مانند پلی‌استر، مدآکریلیک و پلی آکلیریک را ممنوع اعلام کرد.

اصلاح مشکلات در اروپا

بعد از ممنوع اعلام شدن روش HRT در ایالات متحده، چندین شرکت اروپایی که در زمینه‌ی تولید محصولات زیست‌سازگار تخصص داشتند، با همکاری بخش تحقیقات دانشگاه‌ها شروع به تولید موهای مصنوعی کردند. مواد زیست‌سازگار به دسته‌ای از محصولات گفته می‌شود که به طور مصنوعی ساخته شده و توسط بدن پس زده نمی‌شوند. مثل پیچ‌های پلاتینی که درون استخوان‌های شکسته کار می‌شود.

در سال ۱۹۹۳، فیبرهای زیست‌سازگاری که «بیوفیبر» نام داشتند در کشور ایتالیا و توسط شرکت مدیکپ تولید شد. تا دو سال بعد این شرکت تحقیقات وسیعی روی محصول خود انجام داد و سازگاری این فیبرها با بدن از نظر بالینی و بافت‌شناسی به خوبی بررسی شدند. در نهایت اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۵، کاشت مو با استفاده از فیبرهای مصنوعی را به عنوان یک روش درمانی پزشکی برای جبران طاسی شناخت.

اتحادیه اروپا روش HRT را نوعی مداخله‌ی پزشکی دانست و به این ترتیب تمام کسانی که به اجرای این روش کاشت مو می‌پرداختند را ملزم به رعایت دستورالعمل‌های دقیق بالینی کرد تا امنیت امیپلنت‌ها تضمین و از بروز عوارض کاشت مو جلوگیری شود. به همین دلیل تمام شرکت‌هایی که به تولید فیبرهای مو می‌پرداختند باید برای دریافت نشان استاندارد CE (تاییدیه امنیت و سلامت ابزار و ملزومات پزشکی) اقدام می‌کردند. به این ترتیب دیگر افراد غیر پزشک نمی‌توانستند روش HRT را انجام دهند و هر فیبری هم اجازه‌ی عرضه به بازار نداشت.

روش HRT در دو دهه‌ی اخیر

روش HRT هیچ‌گاه به اندازه‌ی روش‌های کاشت موی طبیعی مورد اقبال واقع نشد. این روش با وجود هزینه‌های نسبتاً زیاد، تفاوت چندانی با یک کلاه گیس ندارد. به جز مسائل زیبایی شناختی، عوارض و معایب این روش بیشتر از روش‌های کاشت موی طبیعی است. به همین خاطر روش HRT به عنوان آخرین راه حل برای جبران طاسی محسوب می‌شود و تا زمانی که کاشت موی طبیعی ممکن باشد، هیچ پزشکی آن را توصیه نمی‌کند.

معایب کاشت مو روش HRT

  • طبیعی نبودن و عدم رشد فیبرهای مو،
  • احتمال بیشتر عوارض جانبی مانند پس زده شدن پیوند،
  • احتمال بالای عفونت‌های باکتریایی و قارچی به دلیل رطوبت و تجمع چربی در پوست،
  • هزینه‌ی بالا نسبت به کاشت موی طبیعی،
  • نیاز به ترمیم دوره‌ای.

مزایای کاشت مو روش HRT

  • نتایج روش HRT بلافاصله بعد از عمل قابل مشاهده است. در کاشت موی طبیعی، رشد کامل موها تا یکسال طول می‌کشد.
  • استفاده از تکنیک‌های کم‌تهاجمی بدون نیاز به بستری شدن، ایجاد برش و بخیه زدن.
  • امکان رسیدن به تراکم‌های بالا در مدت زمان کم (۸۰۰ فیبر مو در هر ساعت کاشته می‌شود).
  • ثبات جنس و رنگ مو برای همیشه.
  • امکان برداشت فیبرها در صورت عدم رضایت بدون ایجاد اسکار.

عوارض روش HRT

  • ریزش فیبرهای مو با نرخ ۸ تا ۱۵ درصد (میانگین ۱۰ درصد) به صورت سالانه.
  • ایجاد عفونت خفیف در ۶ درصد و ایجاد واکنش‌های التهابی در ۴ درصد از بیماران – این نرخ‌ها در کاشت موی طبیعی کمتر از یک درصد است.
  • نیاز به حذف فیبرها از پوست در صورت مشاهده‌ی حساسیت یا عدم پذیرش بدن که در ۲ درصد از بیماران رخ می‌دهد – نرخ این عارضه در کاشت موی طبیعی صفر است.
  • حدود یک نفر از هر ۱۰ نفر متقاضی کاشت مو به فیبرهای روش HRT حساسیت تنفسی یا غذایی دارد. این افراد نمی‌توانند از این روش استفاده کنند.
  • پیچ و تاب خوردن و فر شدن فیبرها در ۱ درصد از بیماران مشاهده می‌شود. این عارضه آسیبی به پوست سر نمی‌زند ولی ظاهر کاشت مو را به هم می‌ریزد.
  • با وجود استفاده از مواد زیست‌سازگار، همچنان احتمال پس زده شدن ایمپلنت‌ها از سوی بدن وجود دارد.

کاندیدای مناسب روش HRT

در صورتی که کاشت موی طبیعی برای فردی امکان پذیر باشد، استفاده از روش HRT توصیه نمی‌شود. این روش بیشتر به دو گروه زیر توصیه می‌شود؛ چرا که امکان کاشت موی طبیعی برای این افراد وجود ندارد:

  • متقاضیانی که طاسی‌های بسیار وسیع و بانک موی شدیداً ضعیفی دارند.
  • افرادی که از آلوپسی آره‌آتا (ریزش موی سکه‌ای) یا دیگر انواع ریزش مو ناشی از اختلال خود ایمنی مانند آلوپسی توتالیس و یونیورسالیس رنج می‌برند. البته ریزش موی این دسته از افراد پیش از کاشت مو باید تثبیت شده باشد.

در صورتی که تمام شرایط زیر در مورد شما صدق می‌کند، می‌توانید کاشت مو به روش HRT انجام دهید:

  • سنین ۲۵ تا ۶۵ سال،
  • وضعیت مطلوب سلامت عمومی،
  • عدم وجود هرگونه بیماری در پوست سر،
  • اگر ترمیم دوره‌ای برای شما مسئله‌ای ندارد.

در صورتی که حتی یکی از شرایط زیر در مورد شما صدق می‌کند، کاندیدای مناسبی برای کاشت مو به روش HRT نیستید:

  • وجود التهاب یا هرگونه بیماری پوستی در پوست سر،
  • ابتلا بیماری‌های مزمن سوخت‌وسازی مانند دیابت، بیماری‌های نقص سیستم ایمنی و آلرژی‌ها،
  • ابتلا به بیماری‌های عفونی ویروسی مانند هپاتیت، ایدز و …
  • اگر ترمیم دوره‌ای برای شما دشوار یا غیرممکن است.
  • اگر شغلی دارید که حفظ بهداشت موها دشوار یا غیرممکن است.

بهترین روش کاشت مو

آیا می‌توان روش HRT بهترین روش  کاشت مو در نظر گرفت؟ قطعاً نه. اساساً روش HRT را نمی‌توان نوعی کاشت مو در نظر گرفت و نام «ترمیم مو» برای آن مناسب‌تر است. سازمان‌ها و انجمن‌های مختلف پزشکی و جراحان در سرتاسر دنیا، همواره روش‌های کاشت موی طبیعی را نسبت به روش HRT ارجح دانسته‌اند. اما به طور کلی بهترین روش کاشت مو بستگی به شرایط شما دارد و باید با توجه به میزان طاسی، وضعیت بانک مو، شرایط سلامت عمومی و سوابق پزشکی شما تعیین شود. این موارد در جلسه‌ی مشاوره بررسی شده و با همفکری شما بهترین روش کاشت مو تعیین می‌شود.

هزینه‌ی کاشت مو

هزینه کاشت مو در کلینیک کاشت موی ایران بیوتی با ۱۴ سال سابقه‌ی کار و بیش از ۷ هزار کاشت موی موفق، بین ۱۰ تا ۱۸ میلیون تومان است. این هزینه‌ بسته به روش استفاده شده، تعداد گرافت‌ها، زمانی که جراحی طول می‌کشد و سایر موارد، متغیر است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هزینه‌ی کاشت مو می‌توانید با ما در تماس باشید.

  • تلفن : ۲۲۰۰۳۲۳۳ – ۰۲۱
  • همراه (ارسال عکس) : ۰۹۱۲۹۴۰۴۰۰۲
تاریخ انتشار : 1402-10-19
مطالب پیشنهادی

لیستی از مطالب که شاید شما بپسندید

دیدگاه ها
نام و نام خانوداگی
متن پیام
جستجو